na drie dagen/ 3 days work

Waar ben ik na drie dagen? Ik heb de laatste dagen vooral veel gelezen. Zoals ik in mn vorige bericht al zei is er veel te vinden zeker op het internet. Museums zijn heel erg 2.0 (kijk hier voor een indruk van 2.0 dingen in de internet wereld) of men is het er in ieder geval over eens dat het die kant op moet. Want alles moet immers 2.0. In die geest ook maar even een rijksmuseumwidget op mn desktop gezet en deze blog begonnen. (hoewel de widget misschien toch meer 1.0 is..voor mij voelt t in ieder geval heel geavanceerd).

Maar voor mij is interactie meer dan alles met iedereen op het internet te delen via allerlei kanalen. Natuurlijk bied het internet ongekend veel nieuwe mogelijkheden, maar interactie heeft het in de basis niet nodig. Voor dit project is het dan ook zeker geen vereiste lijkt me. Zelfs hippe moderne technieken zijn volgens mij niet nodig om mensen te laten interacteren met producten, of in dit geval museums? Kunnen we interactie ontwerpen zonder techniek die dezelfde doelstelligen behaalt of verwacht de moderne museumbezoeker gewoon techniek? Hoe zou het dan wel moeten?

een interresant model dat ik tegenkwam op de blog van Nina Simon geeft een idee van lagen interactie binnen museums om naar te streven. voor verdere uitleg en het model, kijk hier. (engels)

Het is duidelijk dat techniek in museums een centrale rol speelt bij het leuk maken van hun exposities. Zoals Alexander Zwemmes van Kiss the frog in deze thesis over expositie ontwerpen van Jarl Schulp al stelt dat museums meer en meer moeten concurreren met het internet, games en televisies waar je eigenlijk net zo veel kunt leren. "Het museum moet iets extras bieden, een totaalervaring in de ruimte, een interactie met de objecten en een gevoel van samen zijn". Die concurrentie met games en internet gaan musea aan met dezelfde middelen. Ik heb al dingen gelezen over museums met avatars die je aan moet maken voordat je begint. trekt het mensen? wie weet..is het leuk? misschien, maar t klinktt me toch nog een beetje te veel als "jeugd" naar de mond praten. Net als dat ik vroeger steeds moest rappen als er iets interesants bedacht moest worden omdat de jeugd nou eenmaal van dat soort muziek zou houden. Ik hou helemaal niet van rappen.

Desalniettemin heeft techniek natuurlijk ongekende mogelijkheden om interactie te creeren, maar wat ik me voorneem (vooralsnog, wie weet wat ik over een paar weken denk) zie ik techniek meer als materiaal om interactie mee te maken en niet als interactie op zich. klinkt het vaag? reageer erop dan kan ik het misschien concreter weergeven.




Where am I after 3 days of work? The past week I've mostly done a lot of reading. In my previous post I mentioned how much there is to find on the internet. Museums are really 2.0 or at least most people agree they should be if I look at the amount of info I already found. Everything needs to be 2.0 it seems, not only the web. With that in mind I set up a rijksmuseumwidget on my desktop to inspire me. (Perhaps its not 2.0, but for me it feels really advanced and you have to start somewhere.) And of course I set up this blog.

However, to me interaction is more than just sharing everything with everyone on the internet via any number of tracks. Of course the internet provides a staggering amount of new oppertunities, but interaction doesnt need it to be interactive. It seems no perogative at all for this project. Even cool modern techniques are not necessary to let people interact with products or museums. Touching, seeing or sensing a product in any other way will allready be interaction. Can we design this in such a way we can reach the same goals or does the modern visitor demand technical interaction already? How then should it be done?

An interesting model I found on the blog of Nina Simon gives an interesting approach and vision to interactions within museum exhibitions. For more explanation and the model check here.

It seems apparent that modern techniques play a central role in creating entertainmentvalue for exposition. Like Alexander Zwemmes of the design agence Kiss the frog mentioned in a very interesting thesis (dutch so no link here) written by Jarl schulp on designing exhibitions, museums today have to compete more and more often with internet, games and television. All of which supply the entertainment and education (well perhaps not games so much, but ok) in the comfort of your home and in much greater abundance. "The museum has to offer something extra, an all-encompasing experience in space, an interaction with the objects en a feeling of being together".

The competition with games and the internet, museums seem to counter with the same means. I've read articles on museums in which you can make your own avatar before you start. Does it attract people? Who knows? Is it fun? perhaps, but I cant help thinking it sounds a lot like trying to adopt to a general vision of modern youth culture. just in the same way in which I had to rap at school if there was anything which needed to be made interesting because as a teenager I liked this type of music of course. I dont.

Still technology does provide lots of oppertunities to create interaction, but what I am going to suggest for this project (at the moment, who knows what I might think deeper into the project), is that technology should be seen more as a material to make interaction with rather than a means of interaction in itself. does it sound vague? react and perhaps we can make it more concrete.